امام خامنه ای: حرکت عظیم راهپیمایی اربعین، جلوه‌ای از ویژگی‌های برجسته‌ی مکتب اهل‌بیت (؛هم؛) است که در آن، هم «ایمان، اعتقاد قلبی و باورهای راستین» موج می‌زند هم «عشق و محبت»

دهم ربیع الاول سالروز ازدواج پیامبر اکرم(ص) با حضرت خدیجه(س) مبارکباد

یکی از بزرگترین و بهترین روزهای زندگی هر شخصی روزهایست که در مسیر عشق گام برمیدارد. و چه عشقی بالاتر از عشق به اباعبدالله الحسین علیه السلام و گام نهادن در مسیر نجف تا کربلا برای رسیدن به وصال یار.

این است قدرت خداوند به محبوبش حسین علیه السلام

عشق و محبت زمانی معنا و مفهوم خود را می یابند که اهل محرم و فصل عاشقی حضرت اباعبدالله گردی، همه می دانند که بندگی حضرت حقتعالی منتهی درجه است ولی آنچه در عاشورا رقم خورد منتهی حالت عشقبازی بنده عاشق با معشوق است.

عاشورا، تولد دوباره حیات آدمیّت و حماسه جاودان عشق و تجلّی زیبای توحید است.

عاشورا، نقطه اوج ادای امانت انسان است. عاشورا، نمایش قدرتِ روح در کوران حوادث و نشانه آرامش در توفان بلاهاست.

عاشورا، تجلی گاه آرامش و اطمینان نفوس مطمئنه است، مشعل فروزانِ معرفت، فرا روی انسان ها است.

عاشورا، آینه ای است که تمامی مفاهیم انسانی را با ابعاد حقیقی اش در خود متجلّی ساخته است.

عاشورا، رستاخیزی است که پرده از چهره همه زشتی ها می کشد و پلیدان را رسوا می سازد.

عاشورا، گلستانی است با سَروْهای سرخ شهادت و نخل های ارغوانی ایثار و خون، و دانشگاهی است که هر سالک الی اللّه باید آن را ببیند.

عاشورا، طراوت جاودانه روح انسان، تجلّی یاد خدا، و جدا کننده نور و ظلمت از هم است.

آری! از آن زمان که فریاد سرخ خون از گلوی عاشورا برخاست، پژواکی در قله های بلند اعصار و قرون در افتاد که تا آن سوی مرز ابدیّت طنین افکند و در سینه سوزان عاشقان ایثار و شهادت جاودانه شد.

انسان ها در زندگی روزمره خود سعی می کنند با معیار هزینه – فایده در همه انتخاب‌هایشان عمل کنند و معمولا محاسبه گری را نشانه ای از عقل یک انسان می دانند. هزینه – فایده می تواند شامل هر چیزی از مادیات و فرامادیات در زندگی باشد، مثلا هزینه مادی که برای تحصیل و کسب دانش به عنوان یک فایده فرامادی صورت می گیرد یا هزینه ای که برای سفر و گردش که فایده شادی و نشاط روحی را به همراه دارد.

محرم، سرمایه ای است که اگر شیعه نتواند از آن برای خود بهره برد، می میرد و اگر نتواند آن را به دنیا معرفی کند، انقلاب اسلامی اش می میرد.

فایده اصلی زندگی عاشقان همان رشد و دستیابی به کمالات روحی است که هزینه شدن همه دنیای مادی برای آن، معنا دارد. عاشق آمده است که بندگی را فراگیرد و زیبایی خلقت را در کمالات خود به ظهور برساند.

امام صادق علیه السلام:

در انتهای صبر، فرج حاصل خواهد شد.

بسیاری از ما شنا کردن در ایام گرم تابستان را بسیار دوست داریم یا اینکه علاقه زیادی به خوردن بستنی سنتی یا فالوده شیرازی در هوای گرم داریم. شاید هم خاطره گرمای دلچسب بخاری یا شومینه در ایام سرد و برفی زمستان برایمان لذت بخش باشد، اما بعضی وقتها اگر در یک زمان مشخص کاری را انجام ندهی، همیشه حسرت آن رخداد و آن زمان از دست رفته را خواهی خورد، به قول بزرگترها هر کار شایسته است سر وقت انجام شود.

خوب برای انسان هم دوره هایی از زندگی درخشان تر و ماندگارتر است به گونه ای که سرنوشت انسان در این دوران تغییر می کند، شک ندارم که همه ما تجربه ای از این ایام و حالات را بارها داشته ایم، چه خوب است که انسان وقتی در این زمان ها قرار می گیرد مدهوش و سرگردان نباشد و عارفانه عاشقی نماید، بهترین این ایام که هرساله برای همه ما تکرار می گردد، ماه عاشقی است، ماه خدا، ماه ارجمندی که به واسطه شب قدرش از یک عمر زندگی با برکت بهتر و برتر است.

به نظر بهتراست از این ماه ...

حضرت امام حسین علیه السلام فرمودند

ای مردم! در اخلاق شایسته و والا با هم رقابت کنید و در سودهای معنوی و بهشتی از هم پیشی گیرید....

هر اندازه آدمی به کسی نیکی کرده باشد که او به سپاس آن اقدام نکند، خدا با پاداش خود به سود او خواهد بود؛ زیرا عطای او، باشکوه تر و پاداش او، با عظمت تر است.

بدانید روی آوردن نیازهای مردم به شما، از نعمت های خدا بر شماست. پس، در برابر نعمت های الهی دل تنگی و بی حوصلگی نشان ندهید که به غضب او تبدیل می شود.

بدانید هر کار نیکی، سپاسی را بهره می دهد و پاداشی را از پی می آورد. اگر می توانستید کار نیک را مجسم کنید، آن را در چهره انسانی نیکو می دیدید که ناظران را مسرّت می بخشد و اگر بد کرداری را مجسم می دیدید، آن را زشت و مسخ شده می نگریستید که دل ها از آن می رمد و چشم ها از نفرت دیدن آن فرو می افتد

بهترین دعا آن است که از سرمعرفتی عاشقانه به خدا و بصیرتی عارفانه به نیازهای انسان انشا شده باشد، و این را فقط در مکتب پیامبر خدا (صلّی‌اللَّه‌علیه واله‌وسلّم) و اهل‌بیت طاهرین او می‌توان جست. 

مناجات مأثوره‌ی ماه شعبان - که روایت شده اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) بر آن مداومت داشتند - یکی از دعاهایی است که لحن عارفانه و زبان شیوای آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالی‌یی همراه است که نظیر آن را در زبانهای معمولی و محاورات عادی نمی‌توان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست.

این مناجات، نمونه‌ی کاملی از تضرع و وصف حال برگزیده‌ترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبی است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوی عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اسْمَعْ دُعائی اِذا دَعَوْتُکَ، وَ اسْمَعْ نِدائی اِذانادَیْتُکَ. وَ اَقْبِلْ عَلَیَّ اِذا ناجَیْتُکَ، فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَمُسْتَکینا لَکَ، مُتَضَرِّعا اِلَیْکَ، راجِیا لِما لَدَیْکَ ثَوابی.

پروردگارا! بر محمد و آل محمد درود فرست، و دعایم را بشنو و وقتی صدایت کردم، صدایم رابشنو، و آن گاه که با تو نجوا نمودم، به من رو کن.

پس همانا که من، از دیگران به سوی تو گریختم، و در پیشگاه تو قرار گرفتم در حالی که درمانده تو هستم و به سوی تو در حال تضرّع و زاری هستم، و به آنچه نزد تو از ثواب می باشد، امیدوار می باشم.

امام کاظم علیه السلام بعضی از فرزندانش را چنین اندرز می دادند:

فرزندم!

بپرهیز از این که خداوند تو را در گناهی که از آن نهی ات کرده، ببیند؛

بپرهیز از این که پروردگار تو را از اطاعتی که بدان فرمانت داده، دور مشاهده کند.

بر تو باد به تلاش و کوشش.

هرگز خود را از کوتاهی در عبادت خداوند تهی مشمار؛ زیرا خداوند چنان که شایسته است عبادت نمی شود؛

و از مزاح بپرهیز که نور ایمانت را می برد و تو را سبک می سازد؛

و از اندوه و کسالت دور باش، که از بهره دنیا و آخرتت جلوگیری می کنند.

نوروز سنت حسنه و دیرینه ی ایرانیان است که برای خود آدابی دارد و سالیانی است که اهالی سرزمین پارس به پاسداشت آن می پردازند. دید و بازدید اقوام، تازه شدن دیدارها، خانه تکانی منازل و حتی دل ها، رسیدگی به معوقات و بازنگری در فعالیت های اقتصادی، دلجویی از بیماران و سفر به نقاط مختلف و... همه و همه از جمله اموری است که از آنها به عنوان آداب نوروز یاد می شود.

 نکته ی جالب اینجاست که همه ی این امور که شاید برای بعضی فقط سالی یکبار رخ دهد در تعالیم اخلاقی و عقایدی اسلام عزیز به کرات تذکر داده شده است و در اوقات مختلفی از سال، از جمله مسایل مربوط به آن زمان خاص را بخشی از همان آداب نوروزی به خود اختصاص داده است.
 

موسی بن سیّار می گوید: من همراه امام رضا علیه السلام در نزدیکی توس بودم که صدای شیونی شنیدیم. به دنبالش رفتیم ، جنازه ای دیدیم که تشییع می کردند.

 حضرت بلافاصله از اسب پیاده شد و به سوی جنازه رفت و مانند کسی که به سوی عزیزش می شتابد جنازه را در بر گرفت و فرمود : هر کس جنازه دوستان ما را تشییع کند خداوند تمامی گناهانش را می بخشد.

سپس تا کنار قبر به دنبال آن رفت. آن گاه دست روی سینه میّت گذاشت و او را به بهشت بشارت داد. 

من گفتم: قربانت شوم مگر او را می شناسی؟ 

امام فرمودند: آیا نمی دانی کارهای شیعیان ما هر صبح و شام بر ما عرضه می گردد؟ اگر نیکو کار باشند، شکر می کنیم، و اگر خلافکار باشند، از خداوند برای آنان عفو و گذشت می طلبیم.  

السلام ای حضرت سلطان عشق    

یا علی موسی الرضا ای جان عشق 

السلام ای بهر عاشق سرنوشت  

السلام ای تربتت باغ بهشت    

امام رضا علیه السلام فرمودند: شیعیان و پیروان ما را به سه مساله امتحان کنید:

1- اهمیت به اوقات نماز؛ که آیا اول وقت نماز را برپای می دارند یا خیر؟

2- حفظ اسرار؛ یعنی در حفظ اسرار و مسایل محرمانه کوشا هستند یا خیر؟

3- از حیث توانمندی های مالی؛ یعنی آیا در مال خود برای برادران دینی سهمی قائلند و دست آنها را می گیرند یا خیر؟

خصال شیخ صدوق، ج 1، ص66

دلبری دارم که از صاحب دلان دل می برد غمزه ای مشکل گشا دارد که مشکل می برد

گر نقاب از چهره گیرد آن نگار نازنین پرتو رخساره اش دلهای مایل می برد

میلاد حضرت امام رضا علیه السلام برهمگی مبارک باد

حضرت ختمی مرتبت رسول اعظم صلی الله علیه و آله می فرمایند: وقتی می خواهی عیوب دیگران را یاد کنی، عیوب خویش را به یاد آور . (کنز العمال ، ج ۳ ، ص ۵۸۶)

در طول تاریخ به ویژه تاریخ ادیان، کمتر پیامبری وجود دارد که مانند پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم تمام خصوصیات و جوانب زندگى ایشان به طور واضح و روشن ، بیان و ثبت ‏شده ‏باشد.

خداوند متعال در قرآن ‏با زیباترین عبارات و کامل ترین ‏بیانات ، آن حضرت را معرفى نموده و با عالى ‏ترین صفات ستوده است و مى ‏فرماید:

و اِنّک لَعلی خُلق عَظیم‏ ؛ ( قلم/۴)

ای پیامبر! تو بر اخلاقى عظیم استوار هستى. 

نیز مى ‏فرماید:

محمد رسول الله و الذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم. (فتح/۲۹)

محمد صلی الله علیه و آله فرستاده خداست و کسانى که با او هستند در برابر کفار سر سخت و در میان خود مهربانند.

حضرت امیرالمومنین امام على عليه السلام:

وَ هُوَ خاتَمُ النَّبيّينَ، اَجْوَدُ النّاسِ كَفّا وَ اَرْحَبُ النّاسِ صَدْرا وَ اَصْدَقُ النّاسِ لَهْجَةً وَ اَوْفَى النّاسِ ذِمَّةً وَ اَلْيَنُهُمْ عَريكَةً وَ اَكْرَمُهُمْ عِشْرَةً مَنْ رَآهُ بديهَةً هابَهُ وَ مَنْ خالَطَهُ مَعْرِفَةً اَحَبَّهُ يَقولُ ناعِتُهُ: لَمْ اَرَ قَبْلَهُ وَ لا بَعْدَهُ مِثْلَهُ؛

 او كه خاتم پيامبران بود، بخشنده ترين، پرحوصله ترين، راستگوترين، پايبندترين مردم به عهد و پيمان، نرم خوترين و خوش مصاحبت ترين مردم بود، هر كس بدون سابقه قبلى او را مى ديد، هيبتش او را مى گرفت و هر كس با او معاشرت مى نمود و او را مى شناخت دوستدارش مى شد و هر كس مى خواست او را تعريف كند، مى گفت: نظير او را پيش از او و پس از او نديده ام. (بحارالأنوار، ج 16، ص 190)